Co potrafię robić? - ZSS pomaga odpowiedzieć na to pytanie uczniom

26 lutego 2010

Redakcja

Kategoria:

Kultura i Edukacja

Jarek ładnie maluje, Kasia piecze pyszne ciasta, a Ty co potrafisz? Z udzieleniem odpowiedzi na to pytanie problem miewa każdy. Toteż w Zespole Szkół Specjalnych powstał projekt mający na celu pomóc nauczycielom zdiagnozować umiejętności ich podopiecznych, dotkniętych umiarkowanym bądź znacznym stopniem upośledzenia. - To pozwoli nam w przyszłości lepiej przysposobić naszych uczniów do pracy w zawodzie, w którym wykazali największe uzdolnienia - zapowiada dyrektorka placówki, Anna Zając-Lubowiecka. Realizacja programu już się rozpoczęła.- Z naszych obserwacji wynika, że osoby z upośledzeniem intelektualnym nawet po ukończeniu naszej Szkoły Przysposabiającej do Pracy pozostają bierne zawodowo i nie potrafią wyrwać się z obszaru wykluczenia społecznego. Rynek pracy jest bowiem bardzo trudny i cały czas brakuje na nim przedsiębiorców, którzy chcą zatrudnić osoby z dysfunkcją umysłową - tłumaczy Zając-Lubowiecka. W zmianie obecnego stanu rzeczy pomóc ma właśnie projekt mysłowickiej placówki "Wiem, co potrafię - wiem, kim będę" finansowany przez Europejski Fundusz Społeczny w ramach Programu Operacyjnego "Kapitał Ludzki". Piętnastu uczniów z naszej szkoły oraz placówek z Sosnowca, Jaworzna i Katowic przez cały rok szkolny pracować będzie na sześciu specjalnie przygotowanych stanowiskach w ramach tzw. katalogu umiejętności - ogrodnika, krawca, ceramika, kucharza, pamiątkarza i introligatora. - W czasie tych 10 miesięcy nauczyciele mają zdiagnozować do pracy, w którym z tych zawodów, uczeń ma predyspozycje. Następnie przez kolejne lata będzie on przysposabiany do niej już pod kątem konkretnego pracodawcy - wyjaśnia dyrektorka mysłowickiego ZSS. Obecnie trwa rekrutacja kandydatów do udziału w projekcie. Praca z grupą uczniów rozpocznie się natomiast we wrześniu. Diagnozie towarzyszyć będzie również otoczenie wsparciem rodziny osób niepełnosprawnych. - Bardzo istotne jest aby rodzice dojrzeli do świadomości, że ich dzieci są już osobami dorosłymi i muszą nauczyć się radzić sobie w życiu bez nich - podkreśla Zając-Lubowiecka.Źródło: Monika Chruścińska, Dziennik Zachodni